De vraag naar en het verbruik van alkylglycosiden zijn relatief stabiel

2017-09-28 11:28:39

Aminozuur oppervlakteactieve alkylalkylglycoside is een oppervlakteactieve stof die wordt verkregen door het laten reageren van aminozuren met verschillende vetzuren. Het is mild van aard, sterk in reinigingskracht, fijn van schuim, biologisch afbreekbaar en compatibel met verschillende oppervlakteactieve stoffen. Het is een product voor persoonlijke verzorging. Een ideale vervanging voor traditionele oppervlakteactieve stoffen zoals AES en K12.

Er zijn veel soorten oppervlakteactieve aminozuren. Zoals: N-lauroylglutamaatnatrium (kalium), N-lauroylsarcosinaatnatrium (kalium), natrium-N-lauroylglycinaat (kalium), natriumcocoylglutamaat, enz., In de afgelopen jaren met aminozuren De producten voor persoonlijke verzorging van oppervlakteactieve stoffen zijn steeds meer erkend in de markt, dus vandaag bespreken we het probleem van verdikking van het systeem wanneer de aminozuur oppervlakteactieve stof wordt toegepast in de formulering.

Spreken van de verdikking van het levende systeem, formulators zijn geen vreemden. Simpel gezegd, er zijn verschillende manieren om persoonlijke verzorgingsproducten te verdikken: het toevoegen van vaste stoffen, het toevoegen van zout, het toevoegen van een verdikkende oppervlakteactieve stof, het toevoegen van polymeren, het toevoegen van vaste vetten, enz .; terwijl de verdikking van het aminozuursurfactantsysteem verschilt van het traditionele oppervlakte-actieve systeem, niet verdikt kan worden met zout, en niet verdikt kan worden door AES, CAB, te verdikken, vooral wanneer het aminozuurgehalte hoog is, is het systeem moeilijker indikken.

  Oppervlakteactieve stoffen kunnen worden gebruikt bij de productie van detergentia, emulgatoren, bevochtigingsmiddelen, blaasmiddelen en dispergeermiddelen. Naarmate de vraag naar deze producten toeneemt, groeit de wereldwijde markt voor oppervlakteactieve stoffen gestaag. Synthetische oppervlakteactieve stoffen worden gewoonlijk geproduceerd op basis van petroleummatrices en worden gebruikt in een breed scala van toepassingen in voedsel, gewasbescherming, zepen en detergenten, detergenten, olieveldchemicaliën, producten voor persoonlijke verzorging, kunststoffen, farmaceutische producten, rubber, textiel, papier, inkten. Het wordt vaak gebruikt in de grafische industrie. Op dit moment zijn de vraag naar en het verbruik van synthetische oppervlakteactieve stoffen relatief stabiel. Volgens marktanalyse is de toename van de vraag naar dit deel van de producten voornamelijk te wijten aan lagere kosten en een gemakkelijke voorbereiding. Daarnaast worden een groot aantal offshore-booractiviteiten en een toename van de schaliegaswinning gegeven. De productie van synthetische oppervlakteactieve stoffen levert een schat aan grondstoffen op die de ontwikkeling van deze markt verder stimuleren.

De markt voor synthetische oppervlakteactieve stoffen staat echter voor grote uitdagingen vanwege de milieueffecten van synthetische oppervlakteactieve stoffen. Deze producten zijn slecht biocompatibel en niet biologisch afbreekbaar en kunnen het watermilieu gemakkelijk verontreinigen. Sinds de introductie van alkylbenzeensulfonaatsynthetische detergentia in 1960 hebben veel meren en rivieren bijvoorbeeld te kampen met wijdverbreide vervuiling.

Vanwege milieuduurzaamheidskwesties zal de vraag naar synthetische oppervlakteactieve stoffen de komende jaren ernstig worden aangetast. Met toenemende belangstelling voor het gebruik van synthetische oppervlakteactieve stoffen zijn er veel milieuvriendelijke en biologisch afbreekbare producten op de markt verschenen. De milieu- en gezondheidsrisico's van synthetische oppervlakteactieve stoffen hebben ertoe geleid dat veel regeringen en professionals in de industrie de biologische afbreekbaarheid van oppervlakteactieve stoffen opnieuw hebben bekeken.