De milieubeschermingprestaties van oppervlakteactieve stoffen hebben voornamelijk betrekking op de toxiciteit en biologische afbreekbaarheid van oppervlakteactieve stoffen zelf en de verbetering van de absorptiesnelheid van oppervlakteactieve stoffen voor andere chemische materialen.
Op basis hiervan is met succes een reeks nieuwe oppervlakteactieve stoffen ontwikkeld, zoals alkylpolyglycosiden (APG) en gluconamide (APA), die worden geproduceerd door de reactie van glucose en lipiden met alcoholen of vetzuren, en ED3A, die beide oppervlakte heeft activiteit en sterk complexerend vermogen met calcium- en magnesiumionen, verkregen door EDTA-modificatie. Hexadecyl difenylethermonosulfonaat (C16MADS); GEMINI oppervlakteactieve stof; kraakbare, reactieve biosurfactants, etc.
Maar deze oppervlakteactieve stoffen worden niet veel gebruikt in de leerindustrie. Er is gemeld dat alkylpolyglycerol (APG) en andere oppervlakteactieve stoffen (zoals JFC, enz.) Zijn gebruikt als hulpmiddelen voor het weken van leer, ontvettingsmiddelen voor leer, looivullers, verzachtende weekmakers en hulpmiddelen voor het verven en oliën. De toepassing van dit soort materiaal bij de productie van leer is gunstig voor de bescherming van het milieu en de ecologie.
Alkylglycosiden, of kortweg APG, zijn biosurfactanten gesynthetiseerd uit hernieuwbare natuurlijke alifatische alcoholen en glucose. Het zijn nieuwe niet-ionische oppervlakteactieve stoffen met uitgebreide eigenschappen. Ze hebben de kenmerken van gewone niet-ionogene en anionogene oppervlakteactieve stoffen. Ze hebben een hoge oppervlakteactiviteit, goede ecologische veiligheid en oplosbaarheid. De internationaal erkende voorkeurs "groene" functionele oppervlakteactieve stof.
In de afgelopen jaren is oppervlakteactieve stof gebruikt als vlokmiddel en is een duidelijk effect bereikt.
Oppervlakteactieve stoffen met een hoger molecuulgewicht of polaire polymeren hebben een opmerkelijk uitvlokkend effect, maar steeds effectiever zijn oppervlakteactieve polymeren, die gedispergeerde deeltjes kunnen coaguleren via een brugmechanisme.
Polyacrylamide (niet-ionisch, anionisch, kationisch, amfoteer) wordt vaak gebruikt in rioolwaterzuivering; zetmeel modificerende middelen zoals kationisch zetmeel en amfoteer zetmeel; chitosan en zijn modificatiemiddelen, verschillende ionische polyacrylamide (PAM) en met zetmeel geënt polyacrylamide hebben in dit opzicht veel aandacht getrokken. Effect.